ใคร ๆ ก็รวยได้ถ้าใจถึง กับ Ronald Read พนักงานทำความสะอาดร้อยล้าน

ใคร ๆ ก็รวยได้ถ้าใจถึง กับ Ronald Read พนักงานทำความสะอาดร้อยล้าน

วันนี้ ทาง Time Machine จะมาพูดถึง Ronald Read ที่ทำงานเป็นพนักงานทำความสะอาดในปั๊มแก๊สแห่งหนึง แต่กลับมีทรัพย์สินสูงถึง 250 ล้านดอลลาร์สหรัฐ 

Ronald Read เขาเรียนจบชั้นมัธยมปลายในช่วงปี 1940 ซึ่งคาบเกี่ยวกับช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 พอดี หลังทำให้เขาถูกเกณฑ์ไปเป็นทหาร ซึ่งพอปลดประจำการออกมา เขาก็ได้ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย โดยการทำงานเป็นผู้ดูแลและช่างซ่อมประจำปั๊มน้ำมัน Haviland’s Service Station กว่า 20 ปี และก็ลาออกมาทำงานที่ร้านสะดวกซื้อ J.C Penny อีก 17 ปีก่อนเกษียณ 

แต่สิ่งที่ทำให้โลกสนใจเขาจนถึงกับมีชื่อขึ้นในเว็บไซต์อย่าง Wikipedia

นั้นเกิดขึ้นตอนเขาเสียชีวิตต่างหาก ชายวัย 92 ผู้ใช้ชีวิตเรียบง่าย ทำงานแค่ในปั๊มกับร้านสะดวกซื้อ ทำไมอยู่ ๆ กลับมีทรัพย์สินมากถึง 8 ล้านดอลลาร์สหรัฐไปได้ นี่มันรวยยิ่งกว่าคนทำธุรกิจบางคนเสียอีก จนกระทั่งพบคำตอบว่า สิ่งที่ทำให้เขารวยนั้นไม่ใช่เงินสดมหาศาล แต่เป็น ‘ใบหุ้น’ ต่างหาก 

เมื่อเขาเสียชีวิต เขามีหุ้นไม่ต่ำกว่า 95 ตัวที่กระจายอยู่ในหลายอุตสาหกรรม เช่น การดูแลสุขภาพ เช่น CVS Health, โทรคมนาคม (At&T) บริษัทพลาสติก เคมีและเกษตรกรรมอย่าง Dow Chemical,  สาธารณูปโภค การขนส่งทางรถไฟ, อาหาร (J.M. Smucker Company) ธนาคาร (JP Morgan ธนาคารกลางสหรัฐ, Bank of America หรือ ธนาคารแห่งชาติของอเมริกา) และสินค้าอุปโภคบริโภค (Proctor and Gamble) ฉะนั้นตอนที่เขาลงทุนหุ้นของทาง Lehman Brother ที่ล้มละลายในปี 2008 ไป ก็ไม่ได้ทำให้สะเทือนเขาแต่อย่างใดเพราะมีการกระจายความเสี่ยง

Ronald Read นั้นนอกจากทำงานที่ปั๊มแก๊สกับร้านสะดวกซื้อ เขายังสนใจวิธีการลงทุนแบบหุ้นอีกด้วย โดยเน้นไปที่หุ้นลักษณะถือครองระยะยาว ไม่ใช่ปันผลกำไรแบบสั้น ๆ แบบเช่น หุ้นของบริษัทเทคโนโลยี หรือหุ้นแบบ Du jour ที่ราคาพุ่งสูงมากแบบก้าวกระโดดและต่ำลงแบบรวดเร็ว 

นอกจากนั้น เขาจะเลือกหุ้นกับบริษัทที่เขาคุ้นเคย

และมีการจ่ายเงินปันผลที่ตรงเวลา แม้ว่าจะไม่ได้ราคาสูงแบบบริษัทเทคโนโลยี แต่เพราะตัวเขาถือครองระยะยาว ทำให้หุ้นที่เขาลงไว้มีมูลค่าสูงขึ้นเรื่อย ๆ  เช่น การที่เขาลงทุนซื้อหุ้นของบริษัท Pacific Gas and Electric จำนวน 39 หุ้นมูลค่า 2,380 ดอลลาร์เมื่อวันที่ 13 มกราคม 2502 แต่ตอนที่เขาเสียชีวิต มันกลับเพิ่มขึ้นเป็น 10,735 ดอลลาร์ แม้ว่าจะใช้เวลาหลายสิบปีก็ตาม ซึ่งจุดนี้ทำให้เรารู้ว่า การอดทนนั้นเป็นเรื่องพื้นฐานของนักเล่นหุ้นเลย

สรุปได้ว่า การลงทุนของเขานั้นเน้นหลัก ปันผลไม่มาก แต่ถือได้ยาว เลือกบริษัทที่ตัวเองคุ้นเคยและเห็นบ่อย ๆ เพื่อตามข่าวสารได้ง่ายและสามารถตัดสินใจลงหุ้นต่อ ไม่เน้นหากำไรในช่วงสั้น ๆ และยิ่งไปกว่านั้น เขายังมีคุณสมบัตินักเล่นหุ้นที่ดี คือ เก็บออม นำเงินส่วนหนึ่งจากเงินเดือนไปลงทุน และรู้จักอดทน ซึ่งหากหลาย ๆ คนทำตาม เชื่อว่าเราคงมีนักเล่นหุ้นที่ประสบความสำเร็จอีกมากเลยทีเดียว

ขอขอบคุณข้อมูลจาก : fool, cnbc, และ wikipedia ด้วยครับ