จากคนที่ไม่มีแม้แต่เงินจะจ่ายค่าเทอม สู่นักธุรกิจพันล้านรถเช่าทั่วประเทศกับ Mike Mlowmbwa !
หลาย ๆ คนมักคิดอยากจะมีธุรกิจของตนเอง วาดฝันความสำเร็จที่ตนเองนั่งบนกองเงินกองทอง แต่พอมองดูที่ทุนทรัพย์ของตนเองแล้วก็จิตตก ‘เราคงไม่มีทุนไปทำธุรกิจหรอก’ และภาพที่เคยฝัน แผนที่เคยวางก็พลันหายวับไป เราไม่ปฏิเสธว่าการมีต้นทุน มีเงิน ทำให้คุณสร้างธุรกิจของคุณได้ง่าย แต่…มันก็มีไม่ใช่เหรอ คนที่เริ่มจาก 0 แต่วันนี้ประสบความสำเร็จนับร้อยล้านน่ะ
Mike Mlombwa ชายหนุ่มชาวมาลาวี ณ ตอนนี้เขาเป็นหนึ่งในมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศมาลาวีซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศแอฟริกา เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลและเป็นหนึ่งในประเทศที่มีการพัฒนาน้อยที่สุดในโลก โดยเขาปัจจุบันเป็นเจ้าของกิจการรถเช่าที่ใหญ่ที่สุดและมีเครือข่ายทั่วประเทศ
ไมค์เกิดมาในครอบครัวที่ยากจน แม้กระทั่งแม่ของเขาเองก็ไม่มีเงินส่งเขาเรียนหนังสือ ทำให้เขาต้องให้คนอื่นในหมู่บ้านจ่ายแทนให้ โดยอาจทำงานแลกเปลี่ยนในตอนกลางวัน มาช่วยทำสวน ทำฟาร์มแลกอะไรก็ว่าไป
หลังจบชั้นประถม ไมค์ก็ต้องการไปเรียนต่อในโรงเรียนมัธยม แต่ค่าเทอมมัธยมก็ย่อมแพงขึ้นอยู่แล้ว ซึ่งแพงจนคนในหมู่บ้านช่วยกันจ่ายไม่ไหว เขาจึงตัดสินใจไปยังแบลนไทน์ (Blantyre) ซึ่งเป็นเขตค้าขายผนวกกับอุตสาหกรรมของเมือง เดินออกหาคนช่วยจ่ายค่าเทอมให้เขา หรือจะทำแลกงานกับงานก็ได้ รู้แค่ว่าเขาอยากเรียน
จนกระทั่งเขาได้ไปขออาศัยอยู่ที่โบสถ์หลังหนึ่ง เพื่อเป็นที่พักระหว่างทำงานแลกเงินไปด้วย โดยเขาได้เข้าไปทำงานให้กับครอบครัวหนึ่งเพื่อหาเงินมาจ่ายค่าเล่าเรียน
ไม่เพียงแค่นั้น เขายังเก็บหอมรอบริบโดยทำงานเพิ่มอีก นอกจากทำงานให้ครอบครัวนั้นแล้ว ยังขายพวกเครื่องเขียนอีกด้วย ซึ่งก็เก็บเงินได้มากพอจนกระทั่งเขาสามารถซื้อรถมือสองได้คันหนึ่ง โดยเขาใช้รถคันนี้ไปกว้านซื้อหุ้นจากหลาย ๆ ที่ เพราะมองว่าเป็นจุดที่ทำเงินได้ดี ตั้งแต่แอฟริกาใต้ไปจนถึงรัฐโมซัมบิก
พอเริ่มมีเงินมากขึ้นก็เริ่มสามารถซื้อรถได้มากขึ้น ธุรกิจที่เขาเล็งไว้ก็หยุดชะงักลงเพราะมีคู่แข่ง เขาเห็นรถมือสองสามคันที่ตัวเองซื้อมาตอนมีเงินจากหุ้นก็คิดได้ว่า ถ้ามีรถมือสองแล้ว ก็ปล่อยให้เช่าเลยดีกว่า ซึ่งจุดเริ่มต้นกิจการรถเช่าทั่วประเทศของเขาก็มาจากรถมือสองสามคันของเขานั่นเอง
ต่อมา กิจการเริ่มโตขึ้น รถจากสามคัน เพิ่มเป็นเจ็ดคันในปี 2005 และเป็น 15 คันเมื่อปี 2007 และคราวนี้มีรถมือหนึ่งเข้ามาแจมด้วย
มันยังโตได้อีก เขาจึงต้องการเปิดบริษัทแบบจริง ๆ จัง ๆ แต่ด้วยความที่การจะเปิดบริษัทรวมถึงขยายธุรกิจอาจต้องใช้เงินกู้จากธนาคาร เขาซึ่งการศึกษาไม่สูงก็ไม่สามารถกู้ได้เพราะไม่มีหลักค้ำประกัน เขาจึงทำสัญญากับพวกเจ้าของรถหลาย ๆ รายโดยนำรถมาให้เช่า และให้ค่าคอมมิชชั่นสูงถึง 20% และนั่นเองที่เป็นจุดที่ทำให้เขามีเงินมากพอจนซื้อรถได้มากขึ้น และมีเครดิตดีพอที่จะกู้ธนาคารเพื่อขยายธุรกิจได้ในที่สุด
แม้ว่าธุรกิจของเขาตอนนี้จะมีรถกว่า 80 กว่าคันแล้วก็ตาม แต่เขาก็ยังรู้สึกภูมิใจกับความสำเร็จที่เริ่มจาก 0 ของเขา หากวันนั้นเขาไม่เดินจากบ้านมาหาคนช่วยเหลือเรื่องค่าเทอม ธุรกิจนี้อาจจะยังไม่เกิดขึ้นก็ได้ และเขาก็ไม่ได้คิดว่าการเรียนไม่จบหรือการมีวุฒิการศึกษาไม่สูงเป็นปัญหาแต่อย่างใด เพราะเขามีประสบการณ์จริง และเขาคิดว่า ธุรกิจของเขาก็สามารถขยายต่อได้ในอนาคตเช่นกัน
หากคิดจะเริ่มธุรกิจแล้ว คุณอาจเริ่มจากสิ่งเล็ก ๆ ก่อนแล้วค่อย ๆ ขยายไปเพื่อเก็บประสบการณ์ อาจจะดีกว่าการที่คุณลงทุนไปเยอะแล้วผลตอบแทนไม่เป็นอย่างที่หวังก็ได้นะครับ